تاریخچه آمادگی جسمانی

آمادگی جسمانی چیست

آمادگی جسمانی | کارایی جسمانی انسان اولیه، از طریق توانایی او در مبارزه جهت بقا و زنده ماندن مورد آزمایش قرارگرفته است. به منظور مبارزه با زندگی سخت و طاقت فرسای روزمره، جهت مبارزه با محیط طبیعی فرد مجبور بود به نیروی جسمانی خود متکی باشد.

امروزه آمادگی جسمانی عمومی به عنوان یک عامل اثرگذار بر شیوه زندگی مردم می باشد، به طوری که مشارکت فعال در برنامه ریزی های آن می توانمد ضامن پیشگیری و محافظت از ناهنجاری های فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی باشد.

سابقه و تاریخچه آمادگی جسمانی به سال 1825 باز می گردد؛ اما شکل فعلی آن را سال 1925 اعلام نموده اند. در این سال در کشور آمریکا، آمادگی جسمانی به عنوان بخشی از تربیت بدنی به طور مستقل مورد توجه قرار گرفت که آزمون آن مشتل بر ارزیابی دو قابلیت قدرت و استقامت عضلانی بود.

معلمین تربیت بدنی در مدارس، با اجرای این دو آزمون نسبت به سنجش آمادگی جسمانی دانش آموزان اقدام و طبق نتایج حاصل، برای ارتقاء سطح آمادگی جسمانی دانش آموزان ضعیف تر برنامه ریزی می کردند.

از طرفی دیگر، در اروپا نیز نشانه هایی از پرداختن به موضوع آمادگی‌جسمانی مطرح بود. با استفاده از سیستمی که به جان (Jahn) معروف بود و در کشور آلمان طراحی و به اجر ا درآمد، در سال 1850 پزشکان اروپایی برای تقویت و آماده سازی عضلات بدن افراد استفاده می کردند.

در اواخر قرن نوزدهم، معلمان تربیت بدنی اروپا نیز برای تقویت و آماده سازی دانش آموزان، روشی به نام ورزش سوئدی یا لینگ (Ling) را به کار می گرفتند.

انجمن سلامت، تربیت بدنی، تفریحات سالم و حرکات موزون امریکا یا به اختصار ایفرد (American Alliance for Health, Physical Education, Recreation and Dance(AAHPERD)) را میتوان یکی از پیشگامان آمادگی جسمانی، به خصوص آزمون ها در بخش تربیت بدنی درمانی (اصلاحی) دانست؛ لازم به ذکر است که این سازمان در سال 2013 نام خود را به  SHAPE America تغییر داد.

مطلب مرتبط : کراسفیت چیست ؟

پس از آن به دلیل اهمیت، در ایفرد بخشی به نام آمادگی (Fitness Section) تأسیس شد تا به شکل تخصصی به این موضوع بپردازد.

در سال 1988 موسسه ایفرد آزمون آمادگی‌جسمانی و تربیتی با عنوان برتری جسمانی (Physical best) را جایگزین آمادگی مرتبط با سلامتی نمود.

آزمون برتری جسمانی بر ابعاد شناختی، روانی حرکتی و عاطفی آمادگی جسمانی تاکید دارد. در این الگو، آزمون های: دو استقامت، اندازه گیری ضخامت چربی زیر پوست، انعطاف پذیری عضلات پشت، کشش بارفیکس و دراز و نشست مد نظر بود که برای ارزیابی قابلیت های جسمانی استقامت قلبی و عروقی، ترکیب بدنی، انعطاف پذیری، قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه طراحی شده بود.

با به وجود آمدن و گسترش شاخه فیزیولوژی ورزش، آمادگی‌جسمانی و آزمون های آن رشد چشمگیری پیدا کردند. به طوری که در حال حاضر شاهد صدها آزمون در بخش ارزیابی آمادگی جسمانی هستیم.

در سال 1953 در مجله اتحادیه آمریکایی سلامت، تربیت بدنی و تفریحات ، مقاله ای با عنوان آمادگی‌جسمانی و سلامت چاپ شد و در این مقاله ناتوانی های جسمانی کودکان آمریکا در مقایسه با کودکان اروپا مورد بحث قرار گرفت.

این مقایسه هشداردهنده توجه همگان را برانگیخت و در نتیجه، منجر به حرکتی شد که جنبش آمادگی‌جسمانی نام گرفت.

مجلات ورزشی صفحات خود را به آمادگی‌جسانی اختصاص دادند و در یکی از گام های مهم شورای ملی تحقیقات ایفر تست آمادگی‌جسمانی کودکان را تصویب کرد.

اتحادیه تربیت بدنی مردان دانشگاه، گزارشی را با عنوان شایستگی برای دانشکده بر اساس شاخص های سلامت و آمادگی جسمانی منتشر کرد.

ایفر در گام موثر دیگری سیستم آمادگی‌جسمانی برای ادارات را به منظور بهبود آمادگی جسمانی، تمهیدات تشویقی همچون ارائه گواهینامه رسمی، دادن جایزه به برندگان، اهداء مدال به دانش آموزان در سطوح مختلف توانایی، به اجرا درآورد.

بدین ترتیب آمادگی‌جسمانی با عنوان یکی از اصلی ترین دغدغه های دولت های وقت همواره مورد تاکید و توجه روسای جمهور کشورها قرارگرفته و طراحان و برنامه ریزان کشوری از آن به عنوان یکی از اولویت های مهم و ملی یاد می کنند.