طناب زنی در کراسفیت

طناب زنی | در ارتباط با پیدایش اولیه ورزش طناب زنی و فعالیت های مرتبط با کراسفیت اطلاعات دقیق و کاملی وجود ندارد، ولی منابع و گزارشات تاریخی حاکی از آن است که طناب زنی یا طناب بازی در قرن های متمادی در کل دنیا به عنوان یک بازی و سرگرمی انجام شده است.

مردمان چین باستان از اولین کسانی بودند که از طناب زنی به عنوان یک بازی و سرگرمی مفرح در جشن های سال نو استفاده می کردندکه این بازی صد طناب باز نامیده می شد. همچنین در تمدن قدیم مصر و فنیقیه و یونان از طناب زنی به عنوان بازی و تفریح استفاده می شده است.

آثار به جا مانده از نقاشی ها و نوشته های روی سنگ های مربوط به دوران طلایی نشان می دهد که کودکان از طناب زنی به عنوان یک سرگرمی و تفریح شاد استفاده می کردند. مشت زنان و کشتی گیران از اولین کسانی بودند که بودند که از تمرینات طناب زنی بعنوان روشی برای افزایش قابیلت های جسمانی استفاده کردند.

طناب‌زنی، طناب بازی یا طناب‌زدن یک ورزش ساده است که کودکان و نوجوانان برای بازی یا ورزش از روی طناب می‌پرند. در طناب‌بازی یک یا چند شرکت‌کننده طناب را طوری تاب می‌دهند که از زیر پاها و بالای سرشان بگذرد. ممکن است یک شرکت‌کننده طناب را بچرخاند و خود از رویش بپرد یا چند شرکت‌کننده (دست‌کم سه نفر) به ترتیب دو نفر طناب را بچرخانند و یکی از روی آن بپرد. شکل چند نفرهٔ این بازی را با دو طناب هم انجام می‌دهند.

طناب زنی به سبک دابل داچ یا دوبل هلندی با استفاده از دو طناب بلند در قرن 17 میلادی در سراسر منطقه آتلانتیک شمالی مخصوصاً در منطقه دره ی هادسون هلند به روش خلاقانه همراه با آواز خوانی انجام می شد و هنگامی که هلندی ها به آمریکا مهاجرت کردند روش دابل داچ که بازی و تفریح مورد علاقه آنان بود به آمریکا برده و در آنجا به ترویج آن پرداختند که این روش مورد توجه و استقبال سایر مهاجرین امریکایی واقع گردید.

بدین ترتیب در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم ورزش طناب زنی به روش دابل داچ در سطح خیابان ها و مراکز عمومی به شکل تفریحی و نمایشی در بین جوانان و دختران انجام می شد.

تجهیزات مرتبط: تجهیزات کراسفیت – مدیسن بال

طناب زنی

مردم آمریکا در دهه 50 و 40 میلادی در شهر نیویورک یا نیوآمستردام سابق در محوطه مقابل آپارتمان ها و معابر عمومی دور هم جمع می شدند و به ورزش طناب زنی می پرداختند. در سال 1973 میلادی افسر ورزش دوست پلیس نیویورک آقای ویلیام اولیس متوجه جذابیت و زیبایی ورزش طناب زنی به ویژه روش دوبل هلندی شد و از این بازی به عنوان ورزشی مفید وتاثیرگذار در جهت کنترل احساسات و هیجانات مخرب و انحرافات اخلاقی جوانان و نیز برای جلوگیری از گرایش جوانان به ویژه دختران به گروههای بزهکار و نیز برای جلوگیری از گرایش به اعتیاد به مواد مخدر استفاده کرد.

و این طرح ارزشمند با شعار )) طناب زنی همیشه، مواد مخدر هرگز(( به همت آقای ویلیام اولیس و با حمایت اداره پلیس نیویورک گسترش پیدا کرد.

بدین ترتیب اولین لیگ طناب زنی دابل داچ ADDL در آمریکا با مشارکت و حمایت مالی فروشگاههای زنجیره ای مک دولاند و با شرکت 500 ورزشکار طناب زنی برگزار گردید.از طرف دیگر ریچارد سندالی فوتبالیست آمریکایی در ایالات بولدر مهارتهای طناب زنی را به شکل مدرن، خلاقانه و با تشکیل تیم نمایشی طناب زنی توانست ورزش طناب زنی را به عنوان رشته ای مستقل و اثر بخش به سایر کشورها معرفی کند.

او در ابتدا طناب زنی را یک ورزش کم اهمیت و دخترانه تلقی می کرد. سپس به توصیه مربی خود به منظور افزایش آمادگی جسمانی و کنترل وزن به دلیل محدودیت در فصل سرما و بارش ناچار شد به تمرینات طناب زنی بپردازد و متوجه تاثیر شگفت انگیز طناب زنی بر کسب آمادگی جسمانی شد و مهارتهای جدید و خلاقانه ای به آن افزود و در اوایل دهه 1990 سازمان طناب زنی اروپا (Erso) تشکیل شد و سپس سازمان های طناب زنی قاره های آمریکا، اقیانوسیه و آسیا تشکیل شد و در نهایت فدراسیون جهانی طناب زنی بازی (FISAC-IRSE) در کشور بلژیک و اولین دور مسابقات جهانی طناب بازی در شهر سیدنی استرالیا با شرکت 8 کشور برگزار گردید.

تجهیزات مرتبط: تجهیزات کراسفیت – کتل بل

از آنجا که طناب‌بازی هم ورزشی هوازی‌ست و هم در حرکت پاها هماهنگی ایجاد می‌کند، در میان ورزشکاران حرفه‌ای به ویژه بوکسورها و کشتی‌گیران و ورزشکاران کراسفیت یا به اصطلاح کراسفیترها رواج دارد.

تکنیک‌های پرش از روی طناب نسبت به سایر فعالیت‌های ورزش حرفه‌ای به سادگی آموخته می‌شود و از این رو افراد به صورت فردی یا گروهی، در سنین مختلف و با تناسب اندام متفاوت می‌توانند در آن شرکت کنند.

بیشترین اثربخشی طناب‌بازی به عنوان ورزش در حالتی‌است که با دیگر فعالیت‌های هوازی نظیر پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و دویدن به شکل روزمره همراه شود.

اگر در هر دقیقه بین ۱۲۰ تا ۱۴۰ طناب بزنید، در هر ساعت ۷۲۰ کالری می‌سوزانید و این میزان دو برابر سوخت کالری در ورزش‌هایی نظیر تنیس و والیبال است.

به گفته دکتر لئونارد شوارتز (متخصص قلب و عروق)، اگر به جای حذف یک وعده غذا از برنامه روزانه بتوانید طناب بزنید ۹۰ درصد از آنچه که از دست می‌دهید چربی‌های اضافه خواهد بود. همچنین اگر بتوانید روزانه معادل ۱۵۰۰ کالری از طریق ورزش بسوزانید (که این میزان پنج برابر مقداری است که انجمن قلب آمریکا برای تناسب اندام تجویز می‌کند) با سرعت بسیار زیادی کاهش وزن خواهید داشت. حتی اگر هدف شما سوخت کالری نباشد، از طناب زدن مشکلی برای شما ایجاد نخواهد شد.

طناب زنی

انواع طناب

طناب زنی

دختربچه‌ای از روی طناب می‌پرد.

با توجه به سطح شخص و اهداف فرد از طناب‌زدن، نوع طناب‌ها نیز متفاوت است.

طناب چرمی

این طناب بیشتر برای افزایش قدرت فرد مورد استفاده قرار می‌گیرد و به همین دلیل به طناب بوکس معروف است. این نوع طناب به علت اینکه برای چرخاندن آن باید قدرت بیشتری صرف کرد، برای افراد مبتدی مناسب نیست چون احتمال آسیب‌دیدگی وجود دارد.

طناب PVC

بهترین نوع طناب‌های سرعتی برای بهبود مهارت پرش، این نوع طناب است. این نوع طناب از طناب‌های ضخیم پی‌وی‌سی ساخته شده‌است.

طناب کابلی

این طناب‌ها از جنس کابل نازک هستند و کشسانی بالایی ندارد. این نوع کابل برای تمرین‌های سرعتی مورد استفاده قرار گرفته اما احتمال خراب شدن‌شان زیاد است همچنین در سرعت‌های بالا احتمال اصابت به اعضای بدن وجود دارد و آسیب جدی به شخص وارد می‌کند.

طناب تزئینی

این نوع طناب از تیکه‌های پلاستیکی یا پنبه‌ای تشکیل شده‌است که به یکدیگر متصل شده‌اند و در مدارس و فضای آزاد مورد استفاده قرار می‌گیرد و با توجه به تنوع در وزن آن برای رده‌های سنی متفاوت قابل استفاده است.

طناب پنبه‌ای یا نایلونی

این طناب‌ها چرخش‌های آرام و بلندی دارند که برای ورزشکاران توصیه نمی‌شود و بیشتر توسط افراد عادی و مبتدی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تجهیزات مرتبط: تجهیزات کراسفیت – دار حلقه

تمرینات طناب زنی در کراسفیت

تناسب اندام عبارت است از نسبت مناسبی از توده ی بدنی خالص )اسختوان ها، عضلات، اندام های داخلی و مایعات بدن( به میزان چربی بدن. ترکیب بدنی مناسب عامل مهمی در تندرستی و شاخصی برای تعیین نیم رخ آمادگی جسمانی باشد و اندازه گیری ترکیب بدن برای بسیاری از پزشکان و مربیان به عنوان یک معیار در برنامه ریزی های سلامتی و افزایش عملکرد ورزشی افراد تبدیل شده است و برای اندازه گیری آن در حالت کلی نسبت و تناسب قد به وزن می باشد.

طناب زنی

تمرینات طناب زنی با یک برنامه تمرینی مناسب و مداوم در کراسفیت به عنوان یک فعالیت بدنی کامل و اثر بخش تاثیر بسزایی در کسب وزن مناسب و تناسب اندام دارد. در حین طناب زنی تمام گروههای عضلات بالا تنه و پایین تنه تقویت می شوند.

این فعالیت در کراسفیت مانند شنا یک فعالیت بدنی چند مفصله می باشد، به طوری که در حین اجرای یک مهارت ساده طناب زنی، اکثر مفاصل مانند پا، زانو، لگن، مچ دست ها، آرنج ها، کتف و حتی مفاصل ستون فقرات و عضلات متصل به این مفاصل درگیر شده و فعال می شوند. مزیت چند مفصله بودن موجب می شود که گروههای مختلف عضلات بدن با یک ریتم منظم و فشار تمرینی متعارفی به طور هماهنگ درگیر شده و پرورش یابند.

در بسیاری از ورزش های رایج تمرکز بر گروه خاصی از عضلات بالا تنه و یا عضلات پایین تنه می باشد ولی طناب زنی در کراسفیت به دلیل استفاده همزمان و مداوم در تمامی عضلات و اهرم های بدن موجب می شود که انرژی قابل توجه ای در بدن مصرف شود، این فشار تمرینی در 30 – 20 ثانیه اول برنامه تمرینی کاملاً در عضلات مختلف بدن به ویژه عضلات چهار سر ران و دوقلوها، عضلات کمربند شانه ای و پشت بازوها احساس می شود.

کنترل و مدیریت وزن از ملاحظات اساسی ورزشکاران کراسفیت  در جهت کسب وزن ایده آل و تناسب اندام می باشد. برای یک ورزشکار کیلوهای اضافی وزن همانند وزنه هایی است که به بدن آن بسته شده و در حین تمرین و مسابقه باید جا به جا شود که این کیلوهای اضافی در رکورد و اجرای بهینه ورزشی تاثیر منفی دارد.

برنامه تمرینات طناب زنی کراسفیت به علت مصرف انرژی بالا و چربی سوزی کمک شایانی در درجهت سوزاندن چربی های اضافی و افزایش حجم عضلانی و نهایتاً کسب وزن ایده آل به ورزشکاران حرفه ای و آماتور کراسفیت می کند.

براساس گزارش مرکز تحقیقاتی کلینیک مایو یک فرد با وزن 72 کیلوگرمی در طی 60 دقیقه تمرین طناب زنی در کراسفیت، 730 کالری می سوزاند. این مقدار برای فردی با وزن 90 کیلوگرم 910 کالری می باشد، این در حالیست که این مقدار برای یک فرد در ورزش دو با وزن 72 کیلوگرم 584 کالری در صورتی که بتواند 5 مایل معادل 8 کیلومتر بدود و با همان مسافت و زمان در ورزش دو برای یک فرد 90 کیلوگرمی 782 می باشد.

بنابراین تمرینات طناب زنی با یک برنامه مناسب به عنوان یک استراتژی تمرینی برای کسب وزن ایده آل و تناسب اندام بسیار مفید و جوابگوی نیازهای ورزشکاران می باشد، در صورتیکه این تمرینات با ترکیب دوهای کوتاه مدت و تناوبی به همراه تمرینات با وزنه باشد، بیشترین تاثیر را خواهد داشت.

تجهیزات مرتبط: تجهیزات کراسفیت – صفحه هالتر

ورزش طناب زنی در ایران

در ایران مرحوم زنده یاد عبدالکریم سادات رضایی که فارغ التحصیل رشته ی تربیت بدنی در کشور آمریکا بود و در آنجا به واسطه مربیان ژیمناستیک امریکایی و مدرسان دانشکده تربیت بدنی مهارت های طناب زنی را آموخت سپس به عنوان روشی سودمند برای افزایش هماهنگی عصبی عضلانی و آمادگی جسمانی قبل از آموزش مهارتهای ژیمناستیک به دانشجویان تربیت بدنی آموزش داد.

وی معتقد بود که تمرینات طناب زنی به عنوان یک مکمل ورزشی برای تناسب اندام و هماهنگی عصبی عضلانی بسیار مفید است. مجید جلالی از مربیان خوش نام فوتبال ایران و دبیر ورزش مدارس منطقه 13 تهران از تمرینات طناب زنی به عنوان روشی موثر برای آمادگی جسمانی دانش آموزان و تیم های فوتبال استفاده می کرد.

طناب زنی

همچنین در بازی های دبستانی مدارس کشور در سال 1362 و قبل از آن طناب زنی یکی از ایستگاههای بازی 9 ایستگاه بود، ولی به صورت یک رشته ورزشی برای اولین بار خانم میترا روحی و عده ای از معلمان تربیت بدنی به عنوان یکی از انجمن های فدراسیون ورزش های همگانی به صورت تشکیلاتی معرفی شد.

در تیرماه 1390 با پیگیری های تلاش های انجمن طناب زنی مدارس کشور در غالب طرح ارزشمند طناب زنی در دوره ابتدایی پایه چهارم تحصیلی به دستور رئیس مرکز تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش جناب آقای کیومرث هاشمی به عنوان نقطه عطف در ترویج و معرفی این رشته مفرح ورزشی قلمداد می شود.

لوگو انجمن طناب زنی ایران